Ο
Βαγγέλης Γραμμένος αποχαιρέτησε την ΕΠΣΜ την οποία υπηρέτησε πάνω από 30
χρόνια. Στη διάρκεια των εκλογών νέου προέδρου έκανε έναν προσωπικό απολογισμό,
ενώ αναφέρθηκε και στις πρώτες μέρες του στην ΕΠΟ, εκεί όπου συναντά αρκετές
δυσκολίες:
«Αυτό
το κομμάτι που λέγεται Ένωση Μακεδονίας είναι ένα κομμάτι της ζωής μου. Αν
κάνουμε ένα μαθηματικό υπολογισμό τα 2/3 της ζωής μου τα πέρασα εδώ στο
ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, σ' αυτούς τους τοίχους και σε ότι σπουδαίο έκαναν οι
άνθρωποι που ήταν σε αυτούς τους τοίχους από εκείνη την μακρινή εποχή. Είναι
δύσκολο και ίσως να μην γινόταν τόσο δύσκολο αν δεν περνούσα όλα αυτά τα χρόνια
εδώ μαζί σας. Εδώ είναι το σπίτι μας. Όσοι αγαπήσαμε αυτά τα γραφεία, τους
ανθρώπους έχουμε τα ίδια συναισθήματα. Χαίρομαι πάρα πολύ και μην με ρωτήσετε
τι γίνεται κάτω, τι δεν γίνεται τι θα γίνει, τώρα μαθαίνω. Βλέπω την εικόνα
κάτω στην ΕΠΟ και κάθε μέρα βάζω κάποια πράγματα στην θέση τους. Βάζουμε τα
πράγματα σε μια σειρά, έχει πάρα πολλά προβλήματα πολύ περισσότερα από ότι
φανταζόμουν. Θα έχουμε να κάνουμε εκτός από αυτά που ονειρεύομαι και άλλα
πράγματα στον δημιουργικό τομέα, να δούμε πως δουλεύει αυτό το οικοδόμημα και
είναι πολύ μεγάλο αυτό και χρειάζεται να βρούμε τα πατήματα μας, πρέπει να
γίνουν πολλά. Είναι πολυάριθμο το προσωπικό, δεν τους γνωρίζω σιγά σιγά τους
μαθαίνω, τώρα όμως ζήτησα και είμαι στην διαδικασία της επιλογής του νέου
προέδρου γιατί όφειλα να υποβάλλω την παραίτηση μου γιατί έτσι επιβάλει το
καταστατικό της ΕΠΟ και ήθελα να είμαι στην διαδικασία της επιλογής του νέου
προέδρου.
Θέλω
απλά να δουλέψω περισσότερο στην ΕΠΟ για να καταφέρουμε πράγματα και για την Ένωση
μας όπως και όλες τις Ενώσεις της χώρας. Μέσα στους τοίχους και στα γήπεδα
ανάλωσα ένα κομμάτι της ζωής μου. Ξέρω πως δύσκολα θα μπορώ πλέον να ξαναζήσω
στιγμές που έζησα στο παρελθόν. Κρατώ μόνο τις καλές στιγμές, υπήρξαν όμως και
δύσκολες και άσχημες στιγμές. Κρατώ τις σχέσεις και τις φιλίες που έζησα μέσα
από την ΕΠΣΜ και το ποδόσφαιρο. Είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που ήταν και
ήμουν δίπλα τους, στους παράγοντες, στους αθλητές, στο προσωπικό, στους
φιλάθλους, σε όλους τους ανθρώπους και στο ποδόσφαιρο χρωστάω. Πάντα θα χρωστάω
στο ποδόσφαιρο. Νιώθω μέσα μου ήρεμος, γιατί αυτό που υπηρέτησα τόσα χρόνια και
το υπηρέτησα με ανιδιοτέλεια και κόστος μεγάλο, αλλά όταν κάτι το αγαπάς ,
είναι σαν τον έρωτα κι αυτό, όταν ένας άνθρωπος είναι ερωτευμένος μπορεί να
κάνει τα πάντα. Να ξέρετε πως έχω την συνείδηση μου ήρεμη και καθαρή. Σε αυτή
την μακρόχρονη πορεία μπορεί τους ανθρώπους να τους αδίκησα και να ξέρετε πως
όπου και αν συνέβη αυτό πως δεν είχα σκοπιμότητα.
Δεν είμαι άνθρωπος με σκοπιμότητα. Κάποιοι μπορεί να με αδίκησαν. Δεν θα τους
κρατώ κακία και θέλω να βλέπω όλους στα μάτια. Όταν θα μας δίνεται η ευκαιρία
θέλω να βρισκόμαστε να τα λέμε να πίνουμε έναν καφέ και να ξανασυναντιόμαστε...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου